Als fietser kan je soms al tijden van tevoren met één allesbepalende tocht of wedstrijd bezig zijn. De spanning voor La Marmotte is volop aanwezig. Het moment is bijna daar…

De eerste spannende ritjes

Naar bepaalde tochten kan ik echt toe leven. Het begon met de Fietselfstedentocht, die ik (zie mijn voorstelstuk) beloofd had te rijden. Ik kocht een racefiets en sloot me aan bij een lokale wielrenclub. Elke zondag maakten we ritten van zo’n 80km. Niet genoeg vond ik, als je enkele maanden later 240km moet rijden. Dus gooide ik er zelf af en toe kilometers bij. Zo reed ik een week voor de Elfstedentocht helemaal alleen 170km. En dan had ik nog het gevoel dat ik het misschien niet redden zou. Het bleek een makkie. Die mannen waarmee ik reed hadden moeite me bij te houden en de tweede keer dat ik de Elfstedentocht reed (100ste  editie) had ik een snellere fietsmaat meegenomen om het iets zwaarder te maken.

Artikel gaat verder onder banners 

Super Sunday op Texel

Toertochten en wedstrijden

In de jaren daarna leefde ik zo af en toe naar toertochten toe, maar nooit meer met de twijfel of ik de finish wel halen zou. Ik was ook niet meer bezig met een heftige voorbereiding voor bepaalde tochten. Dit werd anders met wedstrijden rijden. Dat zorgde voor nieuwe spanning. Blijf ik wel in het peloton? Kan ik wegrijden? Wanneer? Blijf ik überhaupt wel op mijn fiets in dat gedrang door bochten heen? Tijdens het wedstrijdrijden ben ik één keer ten val gekomen, een paar keer niet gefinisht, maar vele malen ook wel! Wedstrijden (hoe groot of klein ook) leveren nog altijd een gezonde spanning op, maar slapeloze nachten zal ik er niet meer voor hebben.

Monstertocht La Marmotte

Dat is wat anders dan voor mijn geplande monstertocht. Mijn zwaarste tocht tot nu toe ooit reed ik met mijn mountainbike tijdens de Super Sunday op Texel. Van te voren had ik toen niet geweten dat ik het daar zo zwaar ging krijgen als op die koude februaridag. Op 2 juli 2016, tijdens La Marmotte, ga ik het zwaar krijgen. Dit keer weet ik het zeker. Het is bijzonder te merken hoezeer je in je hoofd naar zo’n tocht kan toeleven. Ik denk momenteel alleen maar aan die dag die nog komen gaat. De start is zeker, het parcours ook, het verloop en het einde is voor mij nog volledig onzeker. Hoever ga ik komen? Heb ik genoeg getraind? Zal ik nog last krijgen van die spier waar ik afgelopen week opeens enorm last van heb gekregen?

Op het station neem ik nu even lui de roltrap, terwijl ik daar normaal tegen ben, maar ik wil mijn pijnlijke been niet te veel belasten. Op een verjaardag krijg ik een flink stuk taart en wat alcohol aangeboden, maar dat sla ik liever af (daar heb ik normaal niet veel last van). Van taart eten twee weken voor die tocht zal ik niet harder gaan fietsen toch? Eigenlijk denk ik bij alles wat ik doe: ga ik hier 2 juli beter van fietsen of niet?

Het hoogteprofiel van La Marmotte

Visualiseren

La Marmotte bevat vier bergen van de buitencategorie, waarvan ik de Col du Glandon voor zo’n 80% al eens heb gereden (ik reed de Croix-de-Fer op). Ook de Alpe d’Huez is niet onbekend voor me, maar als slotklim moet ik die eerst nog maar zien te bereiken. De Telegraphe en Galibier heb ik voor zover ik weet nog nooit gezien of gereden en tegen die twee zie ik als een berg tegen op (hihi). Dus daarom ben ik me al aan het inlezen. Ik heb teksten gelezen die de klimmen en afdalingen beschrijven en zelfs uitgeprint om mee te nemen.

We vertrekken al een week van te voren naar de Alpen om daar het gebied nog meer te verkennen. Zo veel bezig zijn met één tocht… En dan ook nog eens weten dat het heel erg moeilijk wordt de finish te bereiken. De spanning die ik ooit voelde voor mijn eerste grote tocht is terug, maar dan in honderdvoud. Ik moet ook met een beetje gêne bekennen dat ik stiekem blij ben als het voorbij is. Ik kijk uit naar zondag 3 juli als ‘the day after’. Wanneer ik onbezorgd in Frankrijk een vettig croissantje eten kan met een wijntje erbij.

Voorbereiding

Wil je meer weten over mijn weg naar La Marmotte? Lees dan het stuk over de voorbereiding op deze monster klimtocht!