Je hebt een fiets gekocht, Strava geïnstalleerd en je in een strak fietspakje gehesen. Als je begint met fietsen doe je van alles voor de eerste keer. Lees hieronder zes ‘eerste keren’ van Michelle.
Gravel, snert, trappist & vuurkorven:
- Zondag 3 november 2024
- 65 of 90km prachtig gravel
- De Kempen en het Vlaamse grensgebied
- Early birds: Cobbles '24 windbody twv €49 cadeau
Onze eigen winter gravel toertocht!
- Zondag 3 maart 2024
- 60/85km gravel in Brabant/Vlaanderen
- Vuurkorven, trappistenbier & snert bij de finish
- EARLY BIRDS: winterjack twv €69 cadeau
Dit artikel is een bewerkte versie van een eerder blog.
1. De eerste keer dat je gaat wielrennen/mountainbiken
De eerste keer dat ik ging wielrennen was op een leenfiets van de studentenwielervereniging. Onder lichte dwang van mijn fietsende vriend moest ik écht een keer mee. Op dat moment was mijn conditie nul en verwachtte ik dat ik het verschrikkelijk zou vinden. De eerste keer heb je vooral pijn aan je kont. Vaak zelfs nog een paar dagen erna. En je vraagt heel vaak: hoe ver zijn we nu? Met enige moeite fietsten we een bijzonder traag kippenrondje van 20 kilometer (vond ik al best wel ver), maar ik vond het wel leuk! Al snel kocht ik een oude Fausto Coppi en ging ik met regelmaat de weg op. Mijn eerste keer mountainbiken komt hier beneden terug!
Artikel gaat verder onder afbeelding
Onderweg tijdens één van mijn eerste ritten.
2. De eerste keer dat je met klikpedalen gaat fietsen
De eerste paar keer fiets je misschien nog op je sportschoenen, maar al snel word je overtuigd om met klikpedalen te gaan fietsen. Ikzelf oefende eerst een paar rondjes op het parkeerterrein en ging erna op pad. Ik merkte al snel dat het echt een verbetering was om met klikpedalen te fietsen, maar dat in- en uit klikken ging niet altijd van een leien dakje… Bij het stoplicht ga je opeens superlangzaam weg, omdat je die ene voet er niet goed ingeklikt krijgt. Toen we even een tussenstop wilden maken kreeg ik dan ook één voet niet los en viel ik in slow motion om. Een opaatje en omaatje sprongen op van een picknicktafel en wilden me omhoog helpen terwijl ik met schaamrood op mijn kaken mompelde: ‘nee, nee het gaat wel’. Volgens mij een herkenbaar tafereel voor velen.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Vlak voor het nemen van deze foto viel ik om, ingeklikt en wel.
3. De eerste keer dat je loeihard op je bek gaat
Dan kom ik meteen bij de volgende eerste keer: hard op je bek gaan. Gelukkig is het met wielrennen bij twee keer gebleven: bovenstaande keer en één keer werd ik overhoop gereden door een scooter. Gelukkig viel ik toen in de berm en waren zowel ik als mijn fiets redelijk onbeschadigd. Met mountainbiken heb ik wel een keer een flinke snoekduik gemaakt.
Voor mijn eerste mountainbike-ritje besloten we om te gaan fietsen op de Veluwe. In het begin was ik zwaar gefrustreerd omdat het me niet goed lukte, maar na een poosje had ik de smaak te pakken. Mijn vriend stelde voor om van fiets te wisselen, zodat ik even kon meemaken hoe het was om op een 29’er te fietsen. Nou dat was uiteraard een feestje! Totdat ik keihard de rem inkneep tijdens het afdalen en me iets te laat realiseerde dat er schijfremmen op deze mountainbike zaten… Ik vloog over de kop, face-first in de modder en had het gevoel dat de huid van mijn benen was getrokken. Gelukkig bleek dit niet had geval: mijn benen waren alleen bont en blauw. Daar sta je dan midden in het bos…
Met veel pijn en moeite zijn we terug gefietst en ik besloot om nooit meer te gaan mountainbiken! Sinds kort heb ik mijn mountainbike-angst overwonnen en vind ik het superleuk om weer door de bossen te sjezen.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Vlak na het nemen van deze foto kwam ik ten val.
4. De eerste keer dat je meer dan 100 kilometer fietst
Ik weet niet wat het is met wielrennen, maar 100 kilometer voelt toch als een magische grens. Ik fietste inmiddels met gemak 80 kilometer, dus het was tijd om weer eens een stap verder te gaan. Ik vond het supertof dat ik als de eeuwige niet-sportieveling nu 100 kilometer achter elkaar fietste en dat dit ook nog eens best oké ging. De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst, dus ik was wel blij toen we uiteindelijk thuis waren. Eenmaal voor de deur zei mijn vriend: “Oh de Grand Fondo van deze maand is 115 kilometer, dus ik maak nog ff een rondje.” Toen kon ik uiteraard niet achterblijven en puffend heb ik ook die laatste kilometertjes gemaakt. Zo werd mijn eerste 100 km rit uiteindelijk precies 115 km.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Even uitrusten op de pont tijdens een lange rit.
5. De eerste keer dat je gaat fietsen in een gebied met heuvels/bergen
Ik ben van origine een Zuid-Limburger en na twee keer fietsen op mijn Fausto Coppi leek me het een goed plan om een rondje te gaan fietsen in Zuid-Limburg. Ik fietste vroeger immers ook al die heuvels op, dus dat moest vast goed komen. Nou dat viel nogal tegen. Na één heuvel was mijn hoofd al zo rood als een tomaat en moest ik mijn jasje uitdoen.
Mijn mantra voor de gehele tocht was: niet afstappen, niet afstappen, niet afstappen. Alleen de Gulpenerberg versloeg me helaas. Mijn broer schreeuwde: “Lichter schakelen!” En ik schreeuwde terug: “Ik fiets al op zijn lichtst!” Ik fietste inmiddels zo langzaam dat ik bijna omviel, dus toen besloot ik om toch maar een stukje te wandelen.
Daarnaast vond ik afdalen doodeng en ging ik vol in de remmen naar beneden. Ik ben er tijdens die tocht ook achter gekomen dat ik een stuk beter afdaal als ik een halve liter witbier achter mijn kiezen heb. Achteraf was ik supertrots dat het me gelukt was om dit rondje mee te rijden. Ik heb er wel een week spierpijn van gehad.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Bovenop de berg, en er kan nog gelachen worden.
6. De eerste keer dat je een nieuwe fiets koopt
Vaak begin je met een tweedehands fiets. Maar als je eenmaal de smaak te pakken hebt, wil je al snel meer en beter. Er is enorm veel keuze op fietsgebied, dus vaak gaat voorafgaand een nieuwe fiets kopen urenlang inlezen op het internet. Uiteindelijk besloot ik om een Fons te kopen en er is niks beter dan #happynewbikeday!
Als je dan eindelijk écht een goede, toffe fiets hebt, geniet je er ook optimaal van. Nog steeds voel ik me stiekem een beetje trots als iemand naast me staat bij het stoplicht en zegt: “Wow, vette fiets!” Ik fiets wel nog steeds op de oude mountainbike van mijn neef, dus die eerste keer moet voor mij nog komen.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Mijn nieuwe Fons, liefde op het eerste gezicht.
Welke eerste keer is jou bijgebleven?
Je eerste rit in het buitenland, je eerste ‘echte’ berg, je eerste keer met een fietsclub? Of iets heel anders? Kom maar op met die mooie verhalen in de Cobbles Cycling Strava Club. Kost niets!
Gerelateerd artikel
