Skip to main content

Toscane is wellicht de populairste regio van Italië om vakantie te vieren. De monumentale steden Firenze (Florence), Siena, Pisa, Arezzo en Lucca zijn echte toeristenmagneten. Ook steeds meer fietsers weten dit gebied te vinden. Ten zuiden van Florence ligt de Chianti-streek. Deze is bekend om zijn wijn, maar het is ook een perfect gebied om te wielrennen in Toscane, bijvoorbeeld over de lokale strade bianche. Rob kent deze prachtige regio en deelt een paar fraaie fietsroutes.

Artikel gaat verder onder banners 

Onze nieuwe weg toertocht!

  • Zondag 9 juni 2024
  • 90/120/150km uitgepijlde route
  • De mooiste weggetjes en paden door Brabant
  • EARLY BIRDS: Cobbles summer jersey twv €69 cadeau
Meer info & inschrijven

Word lid van de Riders Club

Rijd voordelig TOP verzorgde toertochten

Pakketten bekijken

Strava

Kom bij onze club & voeg je bij de discussie

Naar de Strava Club

Onze eigen winter gravel toertocht!

  • Zondag 3 maart 2024
  • 60/85km gravel in Brabant/Vlaanderen
  • Vuurkorven, trappistenbier & snert bij de finish
  • EARLY BIRDS: winterjack twv €69 cadeau
Meer info & inschrijven

1. Chianti Classico (tijdrit Giro d’Italia 2016)

In regenachtige omstandigheden wordt op 15 mei een 40,5 kilometer lange tijdrit door het Chianti gebied verreden. Vanuit de pittoreske startplaats Radda in Chianti slingert de weg met her en der mooie vergezichten naar Castellina in Chianti. In dit toeristische dorp volgt een technisch moeilijk stuk met een korte venijnige afdaling en scherpe bocht naar rechts, dus opletten hier. Bijna buiten de bebouwde kom is er een steile beklimming, een kleine 500 meter aan tien procent gemiddeld.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-route1

Punto panoramico

Daarna volgt er een vergelijkbaar stuk als naar Castellina, dus op en af. Om van het uitzicht te genieten moet je zeker even halt houden bij het punto panoramico. Hier heb je een fenomenaal uitzicht op onder meer Siena, Monteriggioni, San Gimignano en bij helder weer de hoogste befietsbare top van Toscane: de Monte Amiata.

La Piazza

Tot aan San Donato daalt de weg. Eerst scherp naar rechts – hier vielen veel renners – en over mooi gerestaureerd asfalt verder naar beneden. Dan een korte klim naar het gehucht La Piazza. Hardrijders knallen hier vooral doorheen. Voor wie wil lunchen of ‘s avonds wil dineren (hardrijders mogen terugkomen hoor) beveel ik het gelijknamige restaurant aan. Ze serveren authentieke Toscaanse maaltijden. Gecombineerd met een mooie (wijn)kaart en uitzicht op de glooiende Toscaanse heuvels een prima intermezzo of sluitstuk van de dag.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-uitzicht

Greve in Chianti

Na La Piazza krijg je de laatste en tevens goed lopende en vrij gemakkelijke klim naar Panzano in Chianti voor de wielen. Het zijn de laatste hoogtemeters. Na de top is het afdalen, uitbollen en finishen in Greve in Chianti. Met Greve heb je na Radda, Castellina en Panzano vier van de zes ‘Chianti’ dorpen gehad. Slechts binnen de gemeentegrenzen van deze dorpen mag de beroemde Chianti Classico wijn worden verbouwd. Niet iets om je bidon mee te vullen, maar wellicht als welverdiende hersteldrank.

De tijdrit in 2016 werd overigens gewonnen door Primož Roglič. Het was de grote kennismaking van het internationale wielerpubliek met deze snelle Sloveen. Hij raffelde het parcours af met een gemiddelde van 46 kilometer per uur. Ik geef het je te doen!

2. Strade Bianche

De groeiende interesse voor wielrennen in Toscane is deels toe te schrijven aan de profwedstrijd Strade Bianche. Deze Parijs-Roubaix van het zuiden wordt verreden in maart en heeft het fietsen op onverharde (gravel)wegen groot gemaakt. De koers wordt immers voor delen verreden over strade bianche (witte wegen) ten zuiden van Siena. Als paddestoelen schieten er overal in Europa equivalenten uit grond. Er worden zelfs speciale fietsen – de zogenaamde gravelracers – hiervoor gebouwd door fietsconstructeurs over de wereld.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-strada-bianca

L’Eroica

Je kunt de route van de Strade Bianche het hele jaar door rijden. Het parcours is uitgepijld door middel van borden met daarop ‘percorso cicloturistico l’Eroica’. In oktober kun je de Eroica-toertocht rijden. Bij deze toertocht zijn de deelnemers verplicht om met een retro fiets (dus geen moderne gravelracer), en liefst ook met retro kleding (inclusief hangsnor) aan de start te verschijnen. Een moderne helm is dan wel weer verplicht om deze heroïsche (Eroica) rit te mogen rijden. Het officiële punt om de Eroica te starten is de vijfde van de zes Chianti dorpen: Gaiole in Chianti.

De wedstrijd voor de profs, hét uithangbord van het wielrennen in Toscane, is recenter van oorsprong en direct afgeleid van de Eroica. Daarmee is het de enige toertocht ter wereld die niet van een (semi)klassieker is afgeleid maar juist andersom.

Stuurmanskunst

Het rijden op onverharde wegen vergt enige stuurmanskunst. Belangrijk is het om enkele meters vooruit te kijken. Zorg ervoor dat je op de harde uitgevlakte stukken rijdt. Deze zijn meestal door de auto’s geplaveid. Het losse grind ligt aan de buitenkant. Blijf daar vooral weg. Een extra binnenband meenemen kan geen kwaad, hoewel ik nog nooit lek ben gereden op deze wegen.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-dorp

3. Montagne Toscane (Toscaanse bergen)

De Chianti is een heuvelachtige streek, vergelijkbaar met de Ardennen. Je vindt hier afwisselend steil en lopend klimwerk, maar nergens hoger dan 800 meter. Wie tijdens het wielrennen in Toscane ‘echt’ wil klimmen, zal in de auto moeten stappen. Een mooie en zware beklimming ligt in het zuiden. De al eerder genoemde Monte Amiata is ongeveer 1700 meter hoog. Met de fiets reik je tot 1600 meter op de zogenoemde Vetta Amiata.

Coppi en Contador

Ook noemenswaardig is het tweeluik Passo di Croce Arcana en de Passo Abetone ten noorden van Firenze. De Croce Arcana is een afwisselend klim waarbij het zwaartepunt in de laatste twee kilometer ligt. De weg is hier onverhard met kuilen en stenen. Het uitzicht op de top (1700 meter) is magistraal. Bij helder weer kan je in het noorden de Alpen zien liggen, in het zuiden de Amiata en in het westen het eiland Corsica. De Abetone is de meest beklommen berg van Toscane in de Giro d’Italia. Onder meer Fausto Coppi (in apocalyptische omstandigheden) en Alberto Contador legden op deze niet heel moeilijke berg de basis voor hun eindoverwinningen.

Passo del Sugame

Heb je geen zin om de auto te pakken, maar wil je toch de bergen in: dat kan! Het wordt dan echter geen kort ritje, maar bijvoorbeeld deze rit van honderdveertig kilometer naar het noordoosten. Het eerste stuk volgt voor een deel het tijdritparcours tot in Greve. Na Greve beklim je de 530 meter hoge Passo del Sugame. Dit is een relatief eenvoudige klim met daarna een zoevende afdaling tot in Figline Val d’Arno, een drukke stad waar je zo snel mogelijk doorheen wil.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-sugame

Abdij van Vallombrosa

Enkele kilometers buiten Figline wordt het qua verkeer aanmerkelijk rustiger. Je bevindt je op de klim naar de abdij van Vallombrosa. Een fijne, soms pittige beklimming tot ongeveer 1000 meter hoogte. Hier verruilde de rijke edelman Giovanni Gualberto het rijke en luxe bestaan in Firenze voor de toewijding aan God. Samen met een aantal volgelingen stichtte hij de orde en bouwde rond het jaar 1000 een kerk op de plek van de huidige abdij. Eeuwen later verdreef Napoleon de orde en nam een aantal kunstschatten mee naar Frankrijk. Pas in 1949 keerde de orde der Vallombrosanen terug. Naast bidden houden deze monniken zich voornamelijk bezig met het vervaardigen van chocolade, likeur en diverse verzorgingsproducten.

Monte Secchieta

Voor wie verder wil klimmen is de 1400 meter hoge Monte Secchieta interessant. Het is een van de hoogste punten in de omgeving en valt prima te combineren met Vallombrosa. Vanaf de abdij slingert de weg door een enorm beukenbos verder omhoog. De laatste kilometers onder de top, als het beukenbos plaats heeft gemaakt voor een open berglandschap, wordt het asfalt slecht.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-route3

Op de Secchieta heb je zo’n 75 kilometer en 2500 hoogtemeters in de benen. En dan moet je dus nog terug… Uiteraard gaat de terugweg voornamelijk bergaf, en de resterende beklimmingen in het Chianti gebied zijn, afgezien van de laatste naar Castellina, niet erg lastig. Voor wie de Secchieta heeft overleefd, zal de terugreis een spreekwoordelijk eitje zijn.

Uitvalsbasis

Wil je gaan wielrennen in Toscane, dan heb je natuurlijk ook accommodatie nodig. Een uitstekende plek om met een groep wielrenners (maximaal 15) te verblijven is de vrijstaande villa Cas’al Verde, gelegen aan een onvervalste strada bianca, met onder meer een privé zwembad en pizza-oven.
cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-casa

Wat zijn jouw tips voor wielrennen in Toscane?

Deel je favoriete routes, accommodaties en ervaringen in de Cobbles Cycling Strava Club. Grazie mille!

Gerelateerd artikel

cobbles-wielrennen-in-toscane-routes-chianti-gerelateerd

Cobbles wordt mede mogelijk gemaakt door

×