Een ijdele fietser, we komen ze allemaal wel eens tegen of we zijn er (stiekem) zelf een. Kan jij je vinden in onderstaande punten? Dan ben jij een ijdele fietser.
Gravel, snert, trappist & vuurkorven:
- Zondag 3 november 2024
- 65 of 90km prachtig gravel
- De Kempen en het Vlaamse grensgebied
- Early birds: Cobbles '24 windbody twv €49 cadeau
Onze eigen winter gravel toertocht!
- Zondag 3 maart 2024
- 60/85km gravel in Brabant/Vlaanderen
- Vuurkorven, trappistenbier & snert bij de finish
- EARLY BIRDS: winterjack twv €69 cadeau
Oké, ik kom er eerlijk voor uit. Ik ben stiekem toch wel een ijdele fietser. Hoewel ik ook erg goed ben in het nonchalant doen of dat soigneren niks voor mij is, zijn de tekenen duidelijk zichtbaar. Wie herkent zich ook in onderstaande punten?
1. De fiets
De nummer 1 voor elke ijdele fietser; de fiets! Die moet er natuurlijk goed uit zien. Toen ik in 2009 mijn eerste (tweedehands) fiets kocht waarmee ik van allerlei kanten te horen kreeg dat ik een gave fiets had en men zelfs mijn balhoofd aanprees (wist niet eens wat het was), besefte ik toch wel dat de fiets er is om mee gezien te worden. Wie ziet ze niet bij de toertochten? Van die mannen (want meestal zijn het mannen) die zich verzamelen rondom mooie fietsen met dikke wielen en overige toeters en bellen (niet letterlijk natuurlijk) en hier met zijn allen naar gaan staan kijken. Hoe gaaf is het dan om daar nonchalant op af te lopen en vervolgens op die betreffende fiets weg te rijden. Ja mannen, kijk maar eens goed, die is van mij!
2. De Windowcheck
Hier maak ik me veelvuldig schuldig aan. Maar wie doet het nou niet (eerlijk zeggen); de windowcheck! Dat ik nog nooit voor gluurder ben uitgemaakt… Als ik op de fiets zit kijk ik ontzettend veel ramen in. Ongegeneerd als ik alleen rijd, of subtieler als ik in groep rijd. Maar ik kijk dan veelvuldig naar mijn eigen reflectie. Hoe zit ik op de fiets? Ziet het er snel uit? Staat mijn helm niet scheef? Been/armstukken niet afgezakt?
3. Zorgen over (nieuw) materiaal
Laatst reed ik een toertocht waar ik bij de finish moest afstappen en door een tent verder naar de parkeergelegenheid werd geleid. En dat op een ondergrond met allemaal losse stenen. Het eerste wat ik dacht: ohnee, net nieuwe schoenplaatjes! Ik kan ook zo balen als ik fiets in de regen of op een nat wegdek. Weer een vieze fiets, dat wordt weer poetsen in onze badkuip!
4. De match
De ijdele fietser zoekt vaak naar de ideale match. Zowel in kleding, als materiaal. Mijn oude vereniging veranderde nog weleens in kleurnuance onder het mom van opfrissen, waardoor mijn tenues variëren tussen iets wat lijkt op blauwpaars en felblauw. Dit maakt het combineren nog moeilijker, het is bijna onmogelijk om een broek van het jaar 2015 aan met een shirt van 2016 te combineren. Of een windstopper van mijn vereniging over een shirt van mijn werk. Dat past gewoon niet! Ook op mijn fiets moeten zaken matchen. Mijn bidonhouders passen bij het frame en een lelijke pomp komt niet in de buurt van mijn prachtige fiets! Mijn bidons echter, die passen er weer totaal niet bij. Ach, er moet ruimte blijven voor verbetering toch?
Check die kekke handschoentjes!
5. De fietsfoto’s
Als laatste, natuurlijk, de ijdele fietser heeft veel foto’s van zichzelf op de fiets. Wat is nou gaver dan een heroïsche foto van jezelf en je passie thuis aan de muur. Met een fotograaf als schoonvader bof ik dat er al behoorlijk wat kiekjes geschoten zijn en hij ook behoorlijk kritisch is. Maar ik zie weleens foto’s van mezelf op de fiets dat ik denk… nou die had niet gemaakt/gepubliceerd hoeven worden. Dat zien ze zelf toch ook wel? Een veel te rood hoofd, helm scheef of een afgezakt beenstuk zijn voor mij al dealbreakers.
Hebben jullie ook tekenen van ijdelheid op of naast de fiets? En zo ja, wat zijn die dan?
Laat je horen
Ken jij een echte ijdele fietser? Tag de grootste ‘ijdele fietser’ die jij kent via je favoriete social media kanaal: Facebook, Instagram of Strava.
Gerelateerd artikel
