Skip to main content

Menig fietser heeft een smeuiïg verhaal over die keer dat hij in hoge nood de berm in moest duiken en net (niet) op tijd de broek naar beneden kon trekken. En sinds Tom Dumoulin heeft laten zien dat je met zo’n pitstop zelfs de Giro kunt winnen, hoef je je er helemaal niet meer voor te schamen. Maar als dit je vaker overkomt en je niet weet waaraan het ligt, gaat de lol er snel vanaf. Lees het persoonlijke verhaal van Martijn, die de wanhoop inmiddels nabij is. Is het glutenintolerantie of toch iets anders? Wat kan hij nog onderweg eten? Misschien heb jij nog een goede tip?

Gravelty Cobbles Winter

9 maart | Klooster Nieuwkerk, bossen bij Tilburg | Snert, trappist & vuurkorven

Cobbles ’25 winterjack twv €69 optioneel voor €29

INFO & INSCHRIJVEN ➜

Jarenlang heb ik geprobeerd om af te vallen. Tot afgrijzen van mijn vrouw, die zelf jaren heeft getobd met haar gewicht. Als ik nu terugdenk aan de tijd dat ik met klamme handjes op de weegschaal ging staan in de hoop een getal lager dan 70 te zien, schaam ik me een beetje. Met mijn 187 centimeter is 70 kilo een vrij optimistisch doel, dat gezien mijn voorliefde voor chips en drop zelfs onrealistisch werd. Later gaf ik de moed op en ging mijn gewicht naar 76 kilo, nog altijd alleszins redelijk, weet ik nu. Tegenwoordig weeg ik 69 kilo, tegen wil en dank. En ik heb hulp nodig.

cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-limburg-vlaaiTraditioneel herstelvoedsel tijdens of na een fietstocht in de Limburgse heuvels.

De ontdekking

Zuid-Limburg is voor mij het paradijs. Een keer of twintig heb ik met de racefiets door Zuid-Limburg gereden. Mijn vrouw weet dat als we in dat stuk Nederland zijn, ik er moet fietsen. In september 2017 zaten we er een week. De profs die de KOMs op Strava bezitten, hadden die week niks te vrezen. Ik kampte met mijn tweede voedselvergiftiging in anderhalve maand tijd. Mijn grootste wapenfeit was dat ik een charmant ogend etablissement in Valkenburg de nek om heb gedraaid, of in ieder geval het toilet aldaar.

Toch moest ik een keer fietsen. Op de voorlaatste dag van de vakantie ging het iets beter en tekende ik een rondje uit van zo’n 60 kilometer, richting de Voerstreek. Ik wilde naar de Rue Richelle, die je met zijn haarspeldbochten het gevoel geeft dat je in de Alpen rijdt. Op de top van de klim at ik twee suikerwafels, waarna ik aan de dertig kilometer lange terugweg begon.
cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-wafel-suiker

Via de Ulvend, een redelijk onbekende klim richting de grens, kwam ik terug in Nederland. Daarna volgde een klim die ik haat, de Grensheuvel bij Noorbeek. Ik heb niks tegen steile beklimmingen, als de weg maar smal is. Maar op de Grensheuvel is het autoverkeer talrijk, en de auto’s maken je pijnlijk duidelijk dat je niet zo snel gaat. Twee wandelaars, die gelukkig de andere kant opliepen, keken me aan. “Wat zielig voor die man”, hoorde ik ze zeggen.

Race tegen de klok

Ze konden niet weten dat ik inderdaad niet te benijden was. Rustig blijven ademen, zei ik tegen mezelf, en ontwijk putten in de weg. Met samengeknepen billen reed ik verder. Het was nog twaalf kilometer naar Valkenburg. Waar ik normaal gesproken mijn vrouw bel als het niet meer gaat, was dat nu geen optie. Tijd was een grote vijand geworden.

Via één van de weinige met tegels bezaaide fietspaden in Zuid-Limburg reed ik naar Margraten, nota bene langs een maïsveld, waarvan de bladeren nog net niet tegen me zeiden dat ze prima als toiletpapier gebruikt konden worden. Het laatste kwartier leek een uur te duren, duurde misschien ook wel zo lang, maar ik redde het. Bij het vakantiehuis aangekomen, zag mijn vrouw het meteen. Ze opende de deur van het toilet, net op tijd. Arme schoonmaakster die hier de volgende dag aan de slag moest.

cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-limburg-wegwijzerMartijn toen hij nog tijd had voor een selfie.

De bevestiging

De gedachte nog een keer zo dicht bij Dumoulin te komen, weerhield me de rest van september en een groot deel van oktober de fiets te bestijgen. In de tussentijd vonden er allerlei onderzoeken in mijn lichaam plaats, zonder resultaat.

Eind oktober stapte ik toch maar weer eens op de racefiets. Het was dan wel droog, de herfst had zijn intrede gedaan en de wind verklapte dat het stormseizoen niet veraf was. Ik moest iets afgeven op mijn werk, een mooi moment om weer eens te rijden. Heen en terug was het 55 kilometer, met op de terugreis de zuidwestenwind in de rug. Verdikkeme (vloeken ligt gevoelig in Zeeland), het gaat helemaal niet slecht. 26 kilometer per uur met windkracht vijf tegen, na zo’n tijd niet fietsen. Ik had het naar mijn zin.
cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-bordje-toilet

Krentenbollen

Op mijn werk at ik twee krentenbollen en dacht ik aan de snelheid die over een kwartier op mijn teller zou staan. 45, op zijn minst. Het mooiste moment van een fietstocht, dat je na een uur wind tegen je keerpunt hebt bereikt en in volledige stilte kunt genieten van de eerste kilometers wind mee, viel dit keer tegen, mede door de pauze op mijn werk.

Bovendien was het niet stil. Uit mijn darmen kwam een geluid dat ik voor het laatst in Zuid-Limburg had gehoord. Alle kracht was uit mijn lichaam, en op de trappers staan om er enige snelheid in te krijgen was om bepaalde redenen onverstandig. De snelheid kwam niet meer boven de dertig, met windkracht vijf mee. Zo kon het niet langer.

De zoektocht

Via een diëtiste kwam ik bij het FODMAP-dieet uit. Daarbij worden alle producten waar darmen ook maar enigszins van in de war kunnen raken geschrapt, om na een maand of twee weer één voor één te worden toegevoegd. Krijg je last van een product, dan kan je daar niet tegen, zo simpel is het.

Een halve boterham had ik nodig om een winnaar aan te wijzen. Ok, geen brood meer eten, maar uit bloedtesten gericht op glutenintolerantie kwam een negatief resultaat. Voor de zekerheid schrapte ik alle producten met tarwe, en moest ik na altijd krentenbollen te hebben gegeten iets anders vinden om tijdens fietstochten te consumeren.
cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-graanveld-fiets

Toen viel het me pas op hoe weinig producten geen gluten bevatten. Goed, er zijn glutenvrije repen, maar die zijn vaak op basis van vijgen of cashewnoten, waarvan mijn darmen reeds op jonge leeftijd in de war raakten. Bananen, dat kan wel, maar na zes stuks durf je ook geen sprintje meer te trekken. Gevolg, ik eet zo weinig mogelijk op de fiets, waardoor mijn ritjes tegenwoordig maximaal zestig kilometer lang zijn.

Advertentie
Bekijk onze Cobbles x Grupetto fietskleding:

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Maar er zijn ook voordelen: door mijn afgenomen gewicht rijd ik nog makkelijker omhoog dan normaal. In mei vorig jaar was ik een week in Italië. Mocht je ooit in het land van de laars fietsen, ga op zondag rijden. Niet alleen vergaap je je aan het materiaal van de doorgaans goed gesoigneerde Italianen, het is er ook druk met fietsers.

cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-italie-herstelHerstellen van een zware rit zonder krentenbollen.

Ik moest een klim van achttien kilometer over. Glutenintolerantie of niet, even voelde ik me als Pantani op Oropa in de Giro van 1999,  Hele groepen haalde ik in. Vleugels kreeg ik, waardoor ik boven mijn theewater ging. Dit merkte ik pas nadat ik terug was op de camping. Twee dagen lang zweette ik, voelde ik me duizelig, en bovenal ellendig. Maar het was een mooi ritje.

Help!

Dit jaar heb ik alles bij elkaar misschien tien keer op de racefiets gezeten. Langste rit: 58 kilometer. Ik weet het ook niet meer. Geen pasta, brood, pannenkoeken, noten, vijgen, dadels, ui, knoflook (niet dat die laatste twee in veel rennersdiëten voorkomen), taartjes, wafels, koeken en mueslirepen. Als ik geen glutenintolerantie heb, wat is het dan wel? Wie helpt me? Wat moet ik onderweg eten? Oh ja, van sportdrank word ik misselijk.

cobbles-wierennen-voeding-glutenintolerantie-toertochtEen flinke toertocht zit er voorlopig niet in.

Advertentie
Wat wil je lezen op Cobbles?

Fiets jij met glutenintolerantie of een ander voedingsprobleem?

Tips en andere verhalen zijn welkom in de Cobbles Cycling Strava Club. Kost niets, dus houd je niet in!

Gerelateerd artikel cobbles-sportvoeding-wat-te-eten-tijdens-het-fietsen-gerelateerd

 

cobbles vacature strava logo

De nieuwste artikelen in jouw feed

Reageren in de discussie

Jouw ritten hier op onze website

×
×