Skip to main content

Edwin maakte een Pieter Pad racefiets versie. Niet zoals de bekende knooppuntenroute ‘Fietserpad’, maar een voor wielrenners uitdagende rit van 600 kilometer over rustige wegen, langs hunebedden, over heuvels en met overnachtingen in hotels. In dit blog lees je hoe hij vier dagen lang van Pieterburen naar de Sint Pietersberg fietste, wat hij onderweg tegenkwam, en hoe jij dit zelf ook kunt beleven.

Het idee: een Fietserpad / Pieter Pad racefiets versie

Vier dagen, 600 kilometer, 1.900 hoogtemeters. Het Pieter Pad is iets wat je een keer gedaan moet hebben. Maar de standaard knooppuntenroute van het Fietspad leek me niets. Daarom ging ik zelf op pad! Gewoon ik, mijn heerlijke racefiets en een zorgvuldig uitgestippelde route parallel aan het beroemde Pieterpad. Met meer kilometers en leuke uitdagingen voor de wielrenner. Ik ging op avontuur van Noord naar Zuid, met onderweg een heerlijke afwisseling van natuur, klimmetjes en comfortabele hotels. Dit is hoe ik het beleefde.

FYI: ik heb van deze route een handige reisgids gemaakt, genaamd ‘Pieter Pad Classic’. Zo kun jij gemakkelijk deze geweldige tocht zelf nadoen.Download nu de e-reisgids van ‘Pieter Pad Classic‘ voor €9 en plan jouw racefiets bikepacking avontuur langs het Pieter Pad

Voorbereiding: plannen, trainen en vooruit dromen

Een avontuur van dit formaat begint natuurlijk niet op de dag zelf. Ik ben al een hele tijd bezig met lange afstandfietsen. Zo deed ik een tijdje terug nog de gravelbikevariant, de “Pieter Pad Divide”. Tijdens korte en lange dagritten testte ik mijn bikepacking spullen. De overnachtingen liggen inmiddels vast. Ik koos hier voor hotelovernachtingen, om met minder bepakking op pad te hoeven. Met de routes ingeladen vanuit Komoot kon ik met een gerust hart vertrekken vanuit Pieterburen — en dat deed ik na een nacht in Hotel Waddengenot, letterlijk pal aan de start.

Etappe 1: Van de wadden tot Kasteel Coevorden (144 km)

De eerste kilometers waren rustig op gang komen: rustige Groningse wegen, nauwelijks verkeer en een lekker ochtendzonnetje. Even inkomen dus. Rond Groningen werd het al wat spannender, met slingerende dijkjes in de Onlanden. Daarna dook ik Drenthe in. Je merkt hier echt dat het landschap verandert. Je rijdt de Oerprovincie in! Heide, bossen, hunebedden, flinten, pittoreske dorpjes. Net alsof je een openluchtmuseum fietst. Ook heel leuk zijn de betonnen fietspaadjes in Nationaal Park de Drentsche Aa die kronkelden als een achtbaan. Nog een snelle blik bij het onderduikershol nabij Kamp Westerbork en een goede cappuccino bij Theetuin De Kastanjehoeve, en ik rolde voldaan het terrein op van Hotel Kasteel Coevorden. Een succesvolle eerste dag!

Etappe 2: Heuvels in Overijssel en de Achterhoek (162 km)

Na een stevig ontbijt begon ik aan de lange tweede etappe. Eerst langs Hardenberg en het prachtige Vechtdal, weer met die heerlijk smalle betonstroken. Daarna begon het serieuze werk: de Lemelerberg en de Sallandse Heuvelrug. Klimmen en dalen in een decor van heide en bossen — genieten. De Holterberg was een feest, net als de extra lus over de Markeloseberg.

Daarna was het tijd voor de Achterhoek, een van mijn favoriete regio’s om in te fietsen! Meestal kom ik hier op de gravelbike, maar ook op de racefiets is het hier goed toeven. Rustig genieten van kastelen, boerderijen en landelijke wegen. Uiteindelijk rolde ik voldaan Doetinchem binnen, waar ik neerstreek bij Hotel Villa Ruimzicht.

Artikel gaat verder onder afbeelding
De Beginenberg in het Reichswald, midden in Etappe 3

Etappe 3: Duitsland in, naar Château Holtmühle (175 km)

De koninginnenrit! 175 kilometer en bijna 600 hoogtemeters. En ja: dat voel je in de kuiten. Vanuit de Achterhoek kon ik rustig beginnen, maar dat was snel voorbij. In Montferland zetten de Muur van Zeddam en de Eltenberg al snel de toon voor vandaag. Na deze heuvels pakte ik het fietsveer over de Rijn. Aan de overkant wachtte het Reichswald, met de Beginenberg en de kaarsrechte, maar glooiende Kartenspielerweg als hoogtepunten — letterlijk en figuurlijk.

Na het Reichswald ging de route Limburg in. Allereerst door de Maasduinen, ook weer beter bekend van de gravelbike en wederom ook een traktatie op de racefiets. Aan de overkant van de Maas ligt een heel interessant stukje Nederland: de Maasheggen. Het oudste cultuurlandschap van Nederland en beschermd door UNESCO.

Nadat je al 160 kilometer gehad hebt, word je weer aan het werk gezet: de klimmetjes rondom Venlo doemden voor me op. Gelukkig is dat de laatste inspanning voor de dag. Daarna kon ik me flink in de watten laten leggen bij mijn overnachting: het mooie hotel Château Holtmühle. Een vorstelijke beloning voor na de koninginnenrit: een kasteel als hotel.

Artikel gaat verder onder afbeelding
Neem ook een sticker mee om op het Cauberg bord te plakken!

Etappe 4: Limburgs spektakelstuk (128 km)

Vandaag staat de kortste, maar steilste etappe op het programma. Meteen na vertrek zat ik in het Brachterwald in Duitsland. Daar is het heerlijk rustig en natuurrijk fietsen. Daarna rustige kilometers richting Sittard, met hier en daar een fotowaardig kasteel. Rond kilometer 75 begon de finale: de klimmen van Zuid-Limburg. Met als bekendste de Cauberg en Geulhemmerberg. Vanaf de Kuitenberg (bovenaan Berg en Terblijt) zie je dan Maastricht liggen. Dat geeft moed voor de finale! En toen dus Maastricht: klinkers, sfeer, en omdat ik mezelf blijkbaar graag pijnig, nog een dubbele beklimming van de Sint Pietersberg aan het einde. Eerst via de Luikersweg, daarna — als kers op de taart — via de steile Zonnebergweg. Bovenop keek ik uit over de groeve en dacht: dit was het waard. Iedere meter!

Artikel gaat verder onder afbeelding
Maak daar maar ca. 600km van!

Zelf deze Pieter Pad racefiets uitdaging aangaan?

Ik heb deze route helemaal uitgewerkt, zodat jullie er ook van kunnen genieten. En dat zul je doen! De Pieter Pad Classic is een tocht om nooit te vergeten. Of je nu vier dagen achter elkaar vrijmaakt of hem over meerdere weekenden rijdt: in het ebook ‘Pieter Pad Classic’ vind je alle info die je nodig hebt voor vertrek. Denk aan GPX-bestanden, hotelopties, paklijst, etc.

Als je wat minder hoogtemeters wil, is er ook nog de ‘light’ variant. Die is 550 kilometer met 1400 hoogtemeters.

Ontdek nu alle info in de handige gids:

Download nu 'Pieter Pad Classic' ebook voor €9 - Bestellen = meteen lezen

Op de bovenbuis van zijn titanium fiets staat het logo van Parijs-Roubaix (en een kasseienpatroon) geanodiseerd. The Gravelracer doet geen gekke dingen meer op de mountainbike, maar heeft zich helemaal toegelegd op het gravelen. Ieder jaar gaat hij naar Velofollies op zoek naar nieuwe fietsen, gadgets en ideeën. Routes-op-maat maken is zijn specialiteit geworden. Binnen fietsen doet hij nooit.

Cobbles wordt mede mogelijk gemaakt door Zeer Zout

cobbles vacature strava logo

De nieuwste artikelen in jouw feed

Reageren in de discussie

Jouw ritten hier op onze website

×