Rik’s mega bikepacking avontuur: 1001 verrassingen in de Westelijke Sahara en Marokko

Hoewel het Rik’s hoofddoel was om een rondje door Europa te fietsen, stond er vanaf het begin ook een uitstapje naar Afrika op de planning. Vanaf de Canarische eilanden maakt hij de oversteek naar de Westelijke Sahara en Marokko.

Canarisch eilandhoppen

Na een weekje vakantie met familie op Lanzarote fiets ik weer verder. Na een nacht wildkamperen boven de oceaan en een nacht op een boot in de haven van Puerto Calero pak ik een veerboot naar Fuerteventura. De Canarische eilanden zijn een populaire bestemming voor fietsers en verschillende andere toeristen, en dat merk je aan de drukte en de prijzen. Na twee nachten Fuerteventura hop ik door naar Gran Canaria en ondertussen boek ik een vlucht om vanaf daar naar Dakhla te vliegen met mijn fiets.

De volgende dagen fiets ik vanuit mijn Airbnb zonder bagage de Pico de las Nieves op en daarna demonteer ik mijn fiets zodat die ingepakt kan worden voor de vlucht. Het grote aantal fietsenwinkels op het eiland maakten het vinden van een fietsdoos een fluitje van een cent. Met mijn fiets en bagage verdeeld over twee dozen vertrek ik dinsdag vroeg met de taxi naar het vliegveld. Het inchecken verloopt net als de vlucht zonder problemen en twee uur later land ik in Dakhla, Noordwest Afrika.

Artikel gaat verder onder afbeeldingFietsen door de Sahara voldoet aan de verwachtingen.

Zand en (tegen)wind

Vanuit Dakhla naar Tanger fietsen is in principe een heel slecht idee. De wind komt nagenoeg altijd uit de richting van Tanger en met name in de Westelijke Sahara is er amper tegenin te fietsen. Het geluk is aan mijn zijde en de wind waait een week uit het zuidoosten. Op donderdag vertrek ik vanuit Dakhla. De afstand tot Boujdour, de eerstvolgende plaats, is 350 km. Onderweg enkel een paar tankstations, militaire posten en verder niks.

Het fietsen door de Westelijke Sahara is nergens mee te vergelijken. Er is niks, er groeit niks en er leeft amper iets. De wind waait er wel, vooral en vaak van opzij en soms van voren. De eerste dag bereik ik na 115 kilometer een tankstation met restaurant waar ik mijn tent mag opzetten. De volgende dag vertrek ik vroeg en leg ik zelfs 145 kilometer af tot een volgend restaurant en overnacht daar.

Artikel gaat verder onder afbeeldingKamperen bij een tankstation na een dag zand, stof en wind.

De derde dag bereik ik Boujdour en huur een kamer en spoel stof en zand uit mijn kleding. Fietsers die met de normale wind de andere kant op gaan leggen zonder problemen 200 kilometer af met de wind in de rug. De volgende 150 kilometer naar El Marsa leg ik in twee dagen af met een overnachting bij een desolaat tankstation. In El Marsa verblijf ik drie nachten in afwachting op betere windcondities. Echter fiets ik daarna vol tegen de wind in dertig kilometer naar Al Ajoen waar ik weer overnacht.

Rik’s reistip (1)

Als je door de Westelijke Sahara wil fietsen, ga dan heen met de wind mee (dus van noord naar zuid) en terug met de bus.

Van de Sahara naar de Atlas

Vanaf Al Ajoen volgen de plaatsen elkaar weer binnen fietsbare afstanden op, en in één dag fiets ik naar Tarfaya. De wind is mij niet gunstig gezind en ik geef mij voor één dag gewonnen. De 200 kilometer naar Tan Tan leg ik af in de bus met mijn fiets in de bagageruimte. De volgende dag ga ik de strijd met de wind weer aan, en fiets ik ruim 120 km naar Guelmim, de poort naar de Sahara en in mijn geval de poort de Sahara uit. Na ruim 700 kilometer door de Westelijke Sahara bereik ik de eerste toppen van het Atlasgebergte.

Artikel gaat verder onder afbeeldingZonsopgang boven het Atlasgebergte.

Via Sidi Ifni en Agadir bereik ik Tamraght waar ik verblijf in het Moja hostel. Eigenaar Othmane heeft vier jaar lopend, skateboardend en fietsend door Afrika gereisd en hier een documentaire van gemaakt. Tegelijkertijd verblijft Wiebke Lühmann hier, zij is onderweg naar Kaapstad en is eerder naar de Noordkaap gefietst. De documentaire over die laatste reis was een van de inspiratiebronnen voor mijn avontuur, dus extra bijzonder om haar op mijn reis te ontmoeten.

Na vijf dagen ontspannen en gezelligheid trek ik weer verder. Na twee dagen vrij saaie routes bevind ik mij aan de voet van de hoge Atlas. De volgende dag fiets ik naar de top van Tizi ‘n test en overnacht daar op 2100 meter hoogte. De afdaling naar Marrakech voert mij langs de meest indrukwekkende en prachtige uitzichten en helaas ook langs de aarbevingsschade.

Artikel gaat verder onder afbeeldingIn Marokko kun je heerlijk groen gravelen.

Toeristisch Marokko: Marrakech en Fez

Vol van de indrukken van al het natuurschoon en natuurgeweld kom ik aan in Marrakech. De drukte en het toerisme maken dat ik direct doorfiets naar een accommodatie buiten de stad. De volgende dag bereik ik de watervallen bij Ouzoud en blijf daar twee nachten op een camping.

Tijdens een verblijf in Khenifra loop ik voor het eerst in bijna negen maanden een lichte voedselvergiftiging op en ik blijf in Azrou een dag uitzieken. Enigszins hersteld fiets ik verder naar Fez. Helaas wordt het een dag met veel regen en veel kou, en met minimaal gevoel in mijn vingers check ik in bij een riad in Fez. Fez heeft de oudste Medina van Marokko en ik neem een dag rust om te verdwalen in deze oude stad.

Artikel gaat verder onder afbeeldingHet natuurschoon in Marokko blijft verrassen.

De route van Fez naar Chefchaouen loopt door dunbevolkt gebied en ik boek een overnachting bij een van de weinige accommodaties op de route. Het eenvoudige huisje heeft een warme douche en een adembenemend uitzicht. Bovendien verzorgt de eigenaar drie maaltijden per dag. Dit aanbod in combinatie met regen en wind de twee volgende dagen maken dat ik drie nachten blijf.

Terug naar Europa

De weg naar Chefchaouen had ik ingeschaald als saai en met veel asfalt, maar zoals vaker het geval is word ik verrast met prachtige natuur en mooie gravelwegen. Samen met de nodige hoogtemeters maakt het dat ik vermoeid maar voldaan aankom in Chefchaouen, de blauwe stad. Behalve dat ik vaker hash aangeboden krijg dan op een dagje Amsterdam is het een prachtige stad.

Artikel gaat verder onder afbeeldingBlauwe lucht boven de blauwe stad.

Na ruim 2000 kilometer en vijf weken Afrika begin ik aan mijn laatste rit door Marokko, van Chefchaouen naar Tanger. Van daaruit neem ik de boot naar Tarifa. Met nog een prachtige gravelweg en met een autoweg en wind tegen word ik herinnerd aan alles wat Marokko te bieden heeft. Maar er is nog veel meer wat ik niet heb gezien, en me vooral uitnodigt om nog eens terug te komen.

Weer terug in Europa begin ik aan de laatste grote etappe van mijn mega bikepacking avontuur. Ik ga nu via Spanje, Portugal, Frankrijk en Engeland heel rustig aan naar huis fietsen.

Rik’s reistip (2)

Als je de kans hebt, ga dan zeker een keer fietsen in Marokko. Het is een onvergetelijke ervaring. Bonustip: je kunt hier ook prima met de trein heen.

Wil jij Rik volgen op zijn mega bikepacking avontuur?

Rik schrijft met enige regelmaat over zijn avonturen op Cobbles. Maar je kunt hem ook volgen op Komoot, Instagram, of zijn eigen website.

Op welke bijzondere plek heb jij gefietst?

Deel je avonturen en dromen in de Cobbles Cycling Strava Club. Gratis inspiratie!

Gerelateerd artikel