Naast zijn werk als sportmasseur is Bart ook actief als soigneur bij VolkerWessels Cycling Team. Onderweg met de ploeg maakt hij van alles mee, zowel binnen als buiten de koers. Hij geeft je een uniek kijkje achter de schermen van het (semi-)profpeloton in drie korte verhalen.
Artikel gaat verder onder banners
De vergeten soigneur
Er zijn van die dagen, en dit was er zo een. Een koers ergens in België. Best wel een mooie dag: lekker warm, veel publiek en met een leuke ploeg op pad. We stonden op een mooie brede locatie met genoeg ruimte voor alle wielerploegen op ongeveer 3 km van de finish. Afijn, de wedstrijd was begonnen en ik ging als soigneur op pad om bidons en tasjes aan te geven.
Finishdienst
Ook had ik de finishdienst, wat betekent dat ik bij de finish sta om de renners te ontvangen en te voorzien van frisdrank of water. Als een van onze renners wint kan ik hem ook meteen verzorgen zodat hij fris op het podium staat met de juiste sponsorkleding aan. Een andere taak bij de finish is om te kijken of een renner onderworpen moet worden aan een dopingcontrole.
De wedstrijd verloopt ten einde met helaas geen renner van ons in de prijzen. Laatste check was dus de dopingcontrolelijst zien te vinden. Ondertussen waren de renners al terug naar de camper om daar op te frissen en de nabespreking te houden. Inmiddels had ik de lijst gevonden, geen renner van ons hoefde gecontroleerd te worden. Mijn werk aan de finish zat erop, ik hoefde alleen nog terug naar de camperplaats, dus 3 km lopen met een finishtas.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Bart met Max Kroonen, Nederlands kampioen bij de beloften.
Heeft iemand de soigneur gezien?
Onze andere soigneur had camperdienst, dus de renners kregen verzorging en ik had tijd om terug te lopen. Althans dat dacht ik, want al lopende bedacht ik dat ik erg lang onderweg was en besloot te bellen om opgehaald te worden. “Hé Rik, met Bart, zou iemand mij kunnen ophalen? Het is nog best ver lopen naar de camperplaats.” “Hé Bart”, zegt Rik, “Oei, was je nog niet terug dan, want wij zijn al vertrokken en we dachten dat je wel in de camper zou zitten?” “Euh nee Rik, ik loop nog hier in het dorp.” De hele ploeg was dus al huiswaarts gekeerd en van elkaar dachten ze dat ik ergens in een auto of camper zat. Lekker dan!
Advertentie
Bekijk onze bikepacking & route e-books:
Even lekker zitten…
Tijdens een meerdaagse wedstrijd in Polen genaamd Solidarinoski, had ik die dag de taak om onderweg met bidons en tasjes te staan. Het was een lange etappe van plaats A naar B, een uitgestrekte etappe waar het scheuren was dwars door het mooie Polen om op tijd te zijn voor de volgende stop. Met de ploegleider had ik de punten afgesproken waar ik zou gaan staan: op 60, 100 en 140 km.
De wegen in Polen zijn super, dus het rijdt goed door. De verzorgersauto was goed bestickerd en het was dus goed zichtbaar dat ik bij de wielerkoers hoorde. Ik op weg naar de eerste verzorging. Bij zo’n verzorgingspunt moet je altijd goed kijken waar je gaat staan. Let op wegversmallingen, bochten, tijd om aan te pakken, je zichtbaarheid, niet bergafwaarts.
Artikel gaat verder onder afbeelding
Een soigneur heeft er tijdens de koers zijn handen vol aan.
Middle of nowhere
Ik was ruim op tijd en kon mooi positie kiezen. Het was ergens in een bosrijke omgeving in de middle of nowhere. Daar waar ik ging staan was geen andere ploeg of publiek te bekennen. Ik had de locatie helemaal voor mezelf. Ideaal! Ai, nee he, ik had gedacht dat ik het wel op kun houden, maar nee, ik moest echt naar de wc voor de grote behoefte. Zoals ik zei een bosrijke omgeving dus plaats genoeg. Een bospad ingelopen en een plek achter de bomen gezocht en ging ontspannen zitten.
Genant moment
Eenmaal zittend komen daar de eerste motoren aan die de koers voorrijden en de wegen afsluiten. Nee hè, een van de motorrijders stopt aan datzelfde bospad en moet ook zijn behoefte doen. Niet de grote. Hij stapt af, loopt mijn kant op, ziet mij zitten natuurlijk. Hij had zijn helm op dus ik weet niet welk gezicht hij opzette, maar ik kan me er iets bij voorstellen. Gelukkig zwaaide hij vriendelijk, zocht een eigen plekkie en vertrok daarna weer op zijn motor. Haha, een genant moment… gelukkig was ik op tijd om de bidons en tasjes aan te geven.
Met de camper naar Frankrijk
Als soigneur rijd je tijdens meerdaagse koersen de camper of de verzorgersauto. De verzorgersauto is een ploegleidersauto die we gebruiken bij de verzorging. De camper doet dienst als verzorging bij start en finish. Renners kunnen zich in de camper omkleden en voorbereiden. Na de wedstrijd kunnen ze er douchen en iets eten.
We hadden een meerdaagse wedstrijd in Frankrijk. Ik was met drie renners onderweg in de camper, in de caravaan met twee mechaniekerbusjes en twee ploegleidersauto’s. De muziek stond lekker hard, de renners zaten er ontspannen bij.
Artikel gaat verder onder afbeelding
De bekende etenszakjes, een vast onderdeel van de koers.
Tolpoortjestactiek
Zo kwamen we bij de tolwegen. Omdat we met 5 auto’s waren is het handig als je wat spreidt, dus niet achter elkaar door hetzelfde poortje gaat. Dat kost tijd omdat je daarna op elkaar moet wachten. Dus iedereen spreidt een beetje over de tolpoortjes. En dan kijk je een paar honderd meter van tevoren welk tolpoortje het rustigste is. Ja hoor ik had mijn vizier op een tolpoortje die vrij was. Muziek nog steeds hard, ik pak mijn kaartje en pinpas alvast en rij vol vertrouwen naar het tolpoortje.
Rood-witte balken
Echt 10 meter voor het poortje schiet het me te binnen. Neeee, je zit in een camper! Die platliggende rood-witte balken daar die hangen wel erg laag. Als ik hier doorrijdt gaat de camper gehalveerd worden! Vol in de remmen, maar ja daar sta je dan. Je moet terug, in zijn achteruit, maar er zat al een auto achter ons. Er zat niets anders op dan koel blijven, achteruit steken en draaien naar een beter poortje. Poortjes genoeg daar in Frankrijk…
Advertentie
Bekijk onze Cobbles x Grupetto fietskleding:
- Aanbieding!
- Aanbieding!
- Aanbieding!
- Aanbieding!
- Aanbieding!
- Aanbieding!
- Aanbieding!
Heb jij ook iets leuks meegemaakt in of rond de koers?
Laat het weten in de Cobbles Cycling Strava Club. Lid worden is gratis!
Bart Sibon is soigneur bij VolkerWessels Cycling Team. Mocht je hem bij de koers tegenkomen, kom dan gerust langs voor een praatje. Altijd gezellig!
Gerelateerd artikel
