Veel fietsers weten niet beter dan dat een fiets binnen- en buitenbanden heeft. Maar in de wondere wereld van het wielrennen (en mountainbiken) zijn er meer mogelijkheden om een band op de velg te krijgen. Wiebe legt uit hoe het zit, wat de voor- en nadelen van de verschillende opties zijn én welke banden setup hij zelf kiest.
Artikel gaat verder onder banners
Gravel, snert, trappist & vuurkorven:
- Zondag 9 maart 2025
- 60 of 90km prachtig gravel
- De Kempen en het Vlaamse grensgebied
- Cobbles '25 winterjack twv €69 optioneel €29
Banden en velgen
Voor ik jullie ga vermoeien met mijn favoriete setup eerst even wat basiskennis over banden en de verschillende setups. Ik behandel in dit artikel drie verschillende banden setups:
- Clincher: De klassieke combinatie van een binnen- en buitenband. De meest gebruikte setup.
- Tubeless: alleen een buitenband, luchtdicht op de velg geklemd door speciaal ventiel en velglint.
- Tubular of tubes: Een dichtgenaaide katoenen band met een latex binnenband, in zijn geheel op een geschikte velg geplakt.
Op bovenstaande opties zijn variaties te verzinnen, en je kunt verschillende opties combineren. Tubeless met een soort van schuimachtige worst als noodvoorziening, latex binnenbanden in een klassieke setup, voor een tube en achter iets anders, noem maar op, het kan allemaal.
Artikel gaat verder onder video
Klassiek
Zoals ik al zei: de meest gangbare setup. Als je een fiets koopt in een fietsenwinkel zal er standaard een buiten- en binnenband op je velg zitten. In de velg is een sponning is aangebracht waarin de zogenaamde hieldraad van de buitenband blijft haken als de band op spanning gebracht wordt. Zo’n velg noemen we een clincher, en hierop kun je als buitenband een draadband of een vouwband monteren.
Het is essentieel dat de buitenband goed in de velg klemt. Komt je binnenband tussen de velg en de buitenband, dan heb je een probleem bij het oppompen. Het is bij deze setup ook belangrijk dat er voldoende spanning op de band staat als je gaat rijden, want anders kan de band van de velg af lopen. Het grootste voordeel van de klassieke setup is dat je een lekke band onderweg gemakkelijk kunt verhelpen door de binnenband te plakken of te vervangen. Een lek is gemakkelijk geleden bij deze setup, dat weten we allemaal.
Artikel gaat verder onder afbeeldingEen klassieke lekke band.
Tubeless
De naam zegt het al: zonder tubes, dus binnenbandloos. Deze setup is bekend uit de autotechniek en wordt ook gebruikt bij motoren en brommers. In fietsenland zijn tubeless banden vooral populair bij mountainbikers. Je kunt namelijk met een veel lagere bandenspanning rijden dan bij een klassieke setup, wat zorgt voor meer controle en comfort.
Tubeless banden zijn voorzien van een veel stevigere stijvere hieldraad die er voor zorgt dat er geen lucht kan ontsnappen tussen de velg en de band. Geen binnenband betekent wel dat de rest van de velg dus ook luchtdicht moet worden gemaakt. Ook al zitten er spaken in je velg, er zal nog steeds lucht langs ontsnappen. In een tubeless velg zit dus een velglint geplakt dat de velg luchtdicht af sluit. De sparing waar het ventiel in valt bij een klassieke setup wordt dan voorzien van een los ventiel dat met rubberen ringetjes luchtdicht wordt bevestigd in de velg.
Artikel gaat verder onder afbeeldingEen luchtdichte tubeless velg.
Ondanks dat de band, het velglint en het ventiel alles zoveel mogelijk luchtdicht afsluit kan er tijdens het rijden af en toe nog wel lucht ontsnappen. Daarom laat je vloeibare latex in de band lopen via het ventiel. Deze vloeistof zorgt er voor dat, wanneer er tijdens het rijden lucht ontsnapt, het gaatje direct wordt afgedicht. Het grote voordeel van deze setup is dan ook dat je bij kleine lekken gewoon door kunt rijden.
Het monteren van een tubeless band vergt meer handigheid dan bij een klassieke setup. Door de extreem stijve hieldraad zal de band niet gemakkelijk om de velg heen gaan, en de plakkerige latex kan een knoeiboel worden.
Artikel gaat verder onder afbeeldingTubeless banden zijn bijzonder populair onder mountainbikers.
Tubular of tubes
Deze setup wordt veel gebruikt in de professionele wielersport, zowel op de weg als in het veldrijden. Bij mountainbikes kom je soms ook tubes tegen, al is de tubeless setup hier tegenwoordig favoriet.
Een tube of tubular-band is een compleet product met binnen- en buitenband. Het is in feite een van katoendraad gewoven tunnel die is dichtgenaaid rondom een latex binnenband. Op de naad wordt een lint gelijmd, en op het loopvlak wordt een rubberen profiel gelijmd. Je raad het al, veel handwerk en dus een tijdrovend klusje. Het monteren van een tube kost zo’n 48 uur, terwijl je een klassieke band in 5 á 10 minuten hebt gemonteerd.
De velg moet geschikt zijn voor deze banden. Een tubeless velg is zo goed als vlak, wat als groot voordeel heeft dat je nauwelijks lek kunt rijden en dus met zeer lage bandenspanning kunt rijden. Dit is vooral van belang in het veld. Een nadeel is dat, wanneer de band niet goed is geplakt, deze kan aflopen en er ongelukken kunnen gebeuren. Die 48 uur moet je dus echt wel incalculeren wil je 100% kunnen vertrouwen op deze setup.
Artikel gaat verder onder video
Voor- en nadelen op een rijtje
Nu je bent geïnformeerd over de verschillende banden setups is het tijd om alle opties af te wegen en de ideale setup voor jouw fiets te kiezen. Download hieronder de overzichtstabel met de voor- en nadelen van de verschillende banden setups op een rijtje voor wegwielrennen, veldrijden, mountainbiken en gravelen. Technische voor- en nadelen zijn vanzelfsprekend ook voor andere disciplines van toepassing.
Tabel bandensetups (voor + nadelen) DOWNLOADENMijn favoriete banden setup
Ik ben van veel markten thuis als het op fietsen aankomt, en ik heb mijn materiaal graag goed op orde. Afhankelijk van de fietsdiscipline en het type rit (training of wedstrijd) kies ik voor de volgende banden setup:
Wegwielrennen
Voor de wedstrijden op strak asfalt kies ik voor tubes. Die zijn keihard te zetten (tot wel 12 bar) en super betrouwbaar wanneer het echt nodig is. Voor trainingen kies ik vaker voor een klassieke setup, want de kilometers kosten wat minder, en als ik de bandenspanning hoog genoeg houd rijd ik minder snel lek.
Veldrijden
100% tubes, want dat rijdt heerlijk, is super betrouwbaar en voor mij bijna een romantisch mooie klus om een tube op de velg te plakken. Doordat ik met een lagere bandenspanning kan rijden heb ik meer feeling met de ondergrond en dat geeft meer comfort. De hoge prijs is het helemaal waard, maar zorgt er wel soms voor dat ik mijn favoriete setup soms even aan de kant moet zetten, omdat de spaarpot leeg is en dus even moet kiezen voor een traditioneel wielsetje.
Artikel gaat verder onder afbeeldingWiebe in actie op de cyclocrosser.
Mountainbiken
Een soort van combi, want ik rijd het liefste met een traditionele setup met latex binnenbanden. Dus een klein beetje het comfort van de tubes, maar zonder de grote investering. Ik rijd immers (nog) geen wedstrijden op de mountainbike. Waarom ik niet kies voor tubeless, wat tegenwoordig toch de standaard is in het mountainbiken? Ik wil graag vrij zijn in de keuze van mijn bandenprofielen. En eigenlijk vind ik dat gepruts met die vloeibare latex ook gewoon te veel gedoe.
Met welke banden setup rijd jij? En waarom?
Wij zijn benieuwd naar jouw favoriete banden setup. Clincher, tubeless of tubes? Laat van je horen in de Cobbles Cycling Strava Club. Lid worden kost niets!