Green Divide: 300 km gravel over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe

Gravelgoeroe Erwin Sikkens bedacht een mega gravelroute: de Green Divide. Deze 300 km lange route verbindt twee van de mooiste fietsgebieden van Nederland met elkaar: de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe. Wout reed het stuk tussen Zwolle en Wageningen in een relaxed bikepackingweekend. Lees zijn ervaringen op deze groene gravelroute.

Green Divide: de officiële route

De route zoals gepubliceerd op Komoot start bij station Naarden-Bussum en voert je door het Gooi, waarna je bij Soesterberg de Utrechtse Heuvelrug bestijgt en deze helemaal afrijdt tot Rhenen. Een korte doorsteek langs de Rijn brengt je in Wageningen, waar het Veluwse stuk van de route begint. De route eindigt bij station Zwolle.

TransVeluwe ’t Harde – Wageningen

Toevallig woon ik in Wageningen, dus zo’n beetje aan de route. 300 km vinden we wat veel van het goede, maar de ruim 200 km tussen Wageningen en Zwolle lijkt ons wel geschikt voor een paar dagen lekker fietsen.

We besluiten de route wel andersom te fietsen, dus starten in Zwolle en van daaruit terug naar huis fietsen. Wegens werkzaamheden aan het spoor komen we echter met de trein niet verder dan ’t Harde, dus we komen uiteindelijk via een zelf geknutselde aanrijdroute bij Hattem op de hoofdroute.

Het ‘verkeerd om’ fietsen van de Green Divide levert op het stuk dat wij doen niet of nauwelijks problemen op. Vrijwel overal zijn de paden breed genoeg en mag je gewoon vrij fietsen. Op een paar plekken moet je even oppassen dat je niet tegen het verkeer in op uitgepijlde mountainbikeroutes (singletracks) terecht komt.

Artikel gaat verder onder afbeelding (foto: Erwin Sikkens)Lekker slingeren over de Veluwe.

Noordelijke Veluwe

Over rustige bospaden rijden we langzaam in zuidwestelijke richting. Dit stuk van de Veluwe is misschien wat minder bekend, maar is ook erg mooi. De route maakt een grote bocht door Kroondomein ’t Loo, wat echt de moeite waard is om doorheen te fietsen. Na 70 km is Elspeet de eerste keer dat we weer een plaatsnaambordje zien. Prachtig dat je in Nederland zulke mooie lange ‘groene’ tochten kunt maken! Even buiten het dorp strijken we neer op het terras van ons hotel voor een lekker biertje en een smakelijke maaltijd.

Artikel gaat verder onder afbeelding (foto: Erwin Sikkens)Recht zo die gaat!

Kroondomein ‘t Loo

De volgende ochtend vervolgen we de Green Divide. Erwin heeft zeker niet de kortste weg gezocht, want de route maakt een grote bocht langs Harderwijk, Ermelo en Putten. Na 40 km fietsen zijn we hemelsbreed nog geen 5 km opgeschoten. Maar we zijn natuurlijk ook niet gekomen om zo snel mogelijk weer thuis te zijn, en er is onderweg genoeg moois te zien. Wel kom je op dit stuk van de route iets vaker in de ‘bewoonde wereld’, als je het oversteken van een asfaltweg zo mag noemen.

We doorkruisen nog een keer Kroondomein ’t Loo en gaan onder de A1 door, waarmee we op de zuidelijke helft van de Veluwe terecht komen. Na nog een km of 20 verlaten we in de buurt van Hoenderloo de route om bij ons hotel voor vanavond te komen.

Artikel gaat verder onder afbeelding (foto: Erwin Sikkens)Gravelen zoals gravelen bedoeld is.

Veluwse gravelhighlights

Na het ontbijt krijgen we direct twee bekende highlights van de Veluwe voor de wielen: de Loenermark en het Deelerwoud. Deze mogen in een gravelroute over de Veluwe natuurlijk niet ontbreken. De Schotse Hooglanders laten zich van hun beste kant zien, maar dwingen ons wel even van de fiets om ze rustig lopend te passeren. Daarna slingert de route zich langs Arnhem, Oosterbeek en Wolfheze. Zelfs als local heb ik op dit stuk van de route nog een paar leuke nieuwe plekjes ontdekt. Ook de laatste kruimels Veluws bos worden meegepakt, tot we onderaan de Wageningse berg weer zicht hebben op de uiterwaarden en het platte rivierenland aan de overkant van de Rijn.

Artikel gaat verder onder afbeelding (foto: Erwin Sikkens)Voor deze jonge Schotse Hooglanders (en hun ouders) ga je wel even aan de kant.

Green Divide: goed idee!

De Green Divide is een prachtige gravelroute door de Nederlandse natuur. Erwin heeft zijn best gedaan zoveel mogelijk onverharde paden aan elkaar te rijgen. Een stevige fiets met minimaal 40 mm banden is aan te raden, want je krijgt (in ieder geval op de Veluwe) veel zand en boomwortels te verwerken. Het Utrechtse deel van de route heb ik nu niet gereden, maar ook dit stuk van de Green Divide is zeker de moeite waard om op de gravel- of mountainbike te verkennen.

De Green Divide bewijst nog maar eens dat Nederland een prachtig fietsland is, ook of juist als je het asfalt achter je laat. Tot slot: wil jij (een deel van) de Green Divide gaan rijden? Check dan even de info op Komoot voor de spelregels, tips en het laatste routenieuws.

Weet jij ook een gave lange gravelroute in Nederland?

Deel je tips in de Cobbles Cycling Strava Club en laat je clubgenoten meegenieten van al het moois dat ons land te bieden heeft!

Gerelateerd artikel