Je hebt het wielrennen helemaal ontdekt en bent trots als een pauw op je eigen racefiets. Na elke rit vliegen de Strava-kudos je om de oren, dus je voelt je al helemaal thuis in het wielerwereldje. Maar soms hoor je als beginner (en soms ook als gevorderde fietser) dingen waarvan je spontaan een kleine paniekaanval krijgt. Michelle zet er vijf voor je op een rijtje.
Artikel gaat verder onder banners
Gravel, snert, trappist & vuurkorven:
- Zondag 3 november 2024
- 65 of 90km prachtig gravel
- De Kempen en het Vlaamse grensgebied
- Cobbles '24 windbody optioneel
1. Tandje erbij!
Zwoegend zit je op de fiets. Het zweet staat op je bovenlip en je begint de beentjes al goed te voelen. Dan roept je fietsmaatje: “Kom, we doen er even een tandje bij.” Tandje erbij?! Je fietst al op je max en bent bang dat je je huis niet meer zal halen als je nog harder moet fietsen. Het wordt pijnlijk duidelijk dat je nog maar een beginner bent. Uiteindelijk blaf je: “Kap nou met harder fietsen, ik kan echt niet sneller!” Tot zover de gezellige sfeer.
2. We plakken er nog een lusje aan vast
Je ziet het bordje van je hometown al in de verte en denkt opgelucht: ha, bijna thuis! Tegen je fietsmaatje(s) zeg je uiteraard dat het wel soepel ging. Dan hoor je opeens: “Mooi, dan doen we er nog een lusje bij.” Voor je het weet sla je af en ben je nog 20 kilometer het snot voor je ogen aan het fietsen. De volgende keer bedenk je je wel twee keer voordat je zoiets eruit flapt.
3. Pauze? Dat doen we niet op zo’n korte ronde hoor
Normaal gesproken fiets je gezellig met je vriend/vriendin en gaan jullie op de helft lekker lunchen, en het liefst nemen jullie ook nog een biertje op het terras als je bijna thuis bent. Dan ga je een keer mee met een fanatieke wielrenvriend(in) die het woord ‘pauze’ absoluut niet in zijn/haar woordenboek heeft staan. De schrik slaat je om je hart. Je hebt nog nooit zo ver gefietst zonder break en propt bij het stoplicht snel je mueslireep in je mond. Op het einde ben je dan wel weer trots dat je blijkbaar ook zonder pauze deze afstand kunt fietsen. Je bent nu geen beginner meer, vanaf nu hoor je er echt bij.
4. We hebben er ongeveer 10 kilometer op zitten
Voor je gevoel ben je nu wel een uurtje aan het fietsen. Je vraagt voorzichtig hoeveel kilometers er al op de teller staan en je hoort: bijna 10 kilometer. Wat?! Je dacht dat je er al ongeveer 25 op had zitten en nu blijkt dat je niet eens op een kwart van het rondje zit. Dat wordt nog even doorbikkelen.
5. Last but not least: het geluid van een lekke band
Je durft het eindelijk eens aan om in je eentje op pad te gaan en dan (uiteraard op het verste punt) rij je door glas heen, wat resulteert in een lekke band. Je vervloekt meteen het hele wielrennen en vraagt je af waarom je hardlopen nou niet gewoon leuk kan vinden. Natuurlijk heb je ooit wel eens uitleg gekregen over hoe je een band moet vervangen, maar nu puntje bij paaltje komt blijkt die kennis toch wel diep weg gezakt. Met een YouTube-filmpje en wat gevloek en getier kun je na een poosje weer je rit voortzetten. Uiteraard in één rechte weg naar huis toe.
Wat wil jij nooit (meer) horen tijdens een fietstocht?
Schaam je niet en schrijf de frustratie van je af in de Cobbles Cycling Strava Club. Dat lucht op, en het kost niets!
Gerelateerd artikel
