Op social media lopen de gemoederen hoog op. Scheldpartijen en agressief gedrag zijn aan de orde van de dag. Dit is de strijd tussen de ‘langzame’ en de ‘snelle’ mountainbikers. Bij veldtoertochten is deze strijd ook een veelvoorkomend verschijnsel.
Onze nieuwe weg toertocht!
- Zondag 9 juni 2024
- 90/120/150km uitgepijlde route
- De mooiste weggetjes en paden door Brabant
- Optioneel: Cobbles summer jersey twv
€59voor €29
Onze eigen winter gravel toertocht!
- Zondag 3 maart 2024
- 60/85km gravel in Brabant/Vlaanderen
- Vuurkorven, trappistenbier & snert bij de finish
- EARLY BIRDS: winterjack twv €69 cadeau
Iedereen is schuldig
Uiteraard zijn er genoeg mountainbikers die goed met elkaar omgaan. Ze geven elkaar de ruimte en vaak kan er ook nog een vriendelijke “hallo”, een bedankje of een grapje vanaf. Maar blijkbaar zijn er ook voldoende mensen te vinden binnen elke groep die zich misdragen. Met hinder voor anderen tot gevolg. Je denkt nu misschien meteen aan snelle mountainbikers die anderen brutaal inhalen. Maar ook de minder snelle mountainbikers kunnen er wat van: ze blokkeren soms bewust de single tracks en laten je er zelfs na vriendelijk vragen niet langs. In beide gevallen waardeloos als je het mij vraagt!
Argumenten
De argumenten in deze discussies zijn vaak niet erg sterk. De wederzijdse verwijten lijken veelal op elkaar.
- Snelle rijders moeten maar op een ander tijdstip gaan rijden.
- Ze moeten maar wedstrijden gaan rijden.
- Ze zijn Strava idioten en Strava is stom.
- Ze zijn geen echte mountainbikers want ze schelden je verrot als het niet snel genoeg gaat.
- Halen in zonder wat te zeggen, waardoor je je rot schrikt.
- Ze halen je in en roepen of bellen vlak van tevoren, waardoor je je rot schrikt.
En dan de langzame rijders?
- Die kunnen gewoon niet hebben dat anderen sneller zijn.
- Zijn met hun slakkengangetje geen echte mountainbikers.
- Gaan gewoon niet aan de kant, zelfs na vriendelijk vragen.
- Schelden je alsnog verrot wanneer je vriendelijk vraagt er langs te mogen. Pannenkoeken!
Snelle mountainbikers hebben geen plezier
Toch lijkt het alsof er vooral geklaagd te worden over de snellere rijders en veel minder over de minder snelle. Alsof snel rijden per definitie stom, raar of afwijkend gedrag is. Als iemand zegt een rondje door de Loonse en Drunense Duinen binnen het uur te (willen) rijden, dan begrijpen mensen dat vaak niet. “Oh, ik rij voor mijn plezier”, krijg je dan te horen. Snelle rijders hebben dus blijkbaar geen plezier. Waarom doen ze het dan? Als iemand het weet, laat het dan even weten in de comments op Facebook of Instagram.
Respect
Deze discussie, of soms ‘dit gevecht’, lijkt vooral een gebrek aan wederzijds begrip en respect. De een snapt niet dat de ander hun gezamenlijke hobby op een andere manier beoefent. Terwijl het volgens mij heel simpel is. Als we geduld hebben met inhalen en dat op een geschikt moment doen, als we bewust ruimte geven en laten passeren, dan is er toch geen vuiltje aan de lucht?
Inlevingsvermogen
Misschien is het gebrek aan inlevingsvermogen en acceptatie van elkaars verschillen een breder maatschappelijk probleem. Het is alleen jammer dat we het ook op de trails terugvinden. Tenslotte zijn we allemaal bikers die met de mountainbike van huis gaan voor ons plezier en ontspanning. Toch?
Wat vind jij? Tot welke groep beschouw jij jezelf? Hoe kunnen we het met z’n allen gezellig houden in het bos? Laat je mening achter in de comments op Facebook of Instagram!
