Hoewel sommigen liever alleen fietsen, geef ik de voorkeur aan fietsen met een groep. Met de wielervereniging fietsavonturen beleven, wedstrijdjes, buitenlandse trips en regelmatig een feestje buiten de fiets om.
Gravel, snert, trappist & vuurkorven:
- Zondag 3 november 2024
- 65 of 90km prachtig gravel
- De Kempen en het Vlaamse grensgebied
- Early birds: Cobbles '24 windbody twv €49 cadeau
Onze eigen winter gravel toertocht!
- Zondag 3 maart 2024
- 60/85km gravel in Brabant/Vlaanderen
- Vuurkorven, trappistenbier & snert bij de finish
- EARLY BIRDS: winterjack twv €69 cadeau
Studenten wielervereniging
Mijn eerste wielervereniging was een lokale vereniging in mijn geboortestad. Hier werd ik door een groep mannen en enkele dames ontvangen en reden we elke zondag een tocht. Veel gezelligheid tijdens het fietsen op zondag, week in, week uit. Mijn tweede wielervereniging, NSWV Mercurius, was in vele opzichten zoveel leuker dan deze. Drie keer in de week werd er getraind en buiten trainingen ontstonden spontaan fietsritjes met elkaar. Natuurlijk waren daar nog de maandelijkse borrels en activiteiten, de twee fietsweekenden per jaar en de zomervakantie georganiseerd door Studenten Wielersport Nederland.
Vriendschappen
Het was deze wielervereniging die de plus gaf op mijn studententijd. Vooral het jaar waarin ik als secretaris zitting nam in het bestuur van Mercurius. Elke nieuwe aanmelding en vragen van huidige leden gingen via mij. Ik kende de hele vereniging en voor mijn gevoel kende de hele vereniging mij. Ik was overal aanwezig en reed één van mijn sterkste jaren. Met een enorm gezellig bestuur wisten we onze leden te enthousiasmeren voor allerlei activiteiten op en naast de fiets. Een bijzonder jaar waar ik nog vaak met heimwee naar terug denk.
Bijzijn is meemaken
Nu echter ben ik al een jaar een werkende burger en woon ik in een andere stad. Ik zie de leden van ‘mijn club’ niet meer vaak. Maar het mooie is, dat als ik dan weer eens in Nijmegen ben het meteen voelt alsof ik thuis ben. Zoals bij het rijden van de Via Romana (onze jaarlijks georganiseerde toertocht). Ook op het Ardennenweekend afgelopen september voelde het weer als vanouds. Ik merk wel dat ik ouder word en niet meer tot het laatste uurtje wakker kan blijven, maar dat mag de pret niet drukken.
Laatst organiseerde mijn wielervereniging het NSK Wielrennen. Helaas kon ik er zelf niet fysiek bij aanwezig zijn. Door de vele media kanalen, waaronder vooral de vele WhatsApp groepen, voelde het net alsof ik daar langs het parcours stond en met mijn oude fietsmaten weer een avontuur beleefde. Ik leefde mee met onze topmannen en vrouwen en stond in mijn huiskamer van verontrusting te springen bij het bericht dat onze kopman een lekke band had.
Vaarwel
Sinds 1 oktober mag ik officieel niet meer lid zijn van de studentenvereniging in Nijmegen omdat ik al te lang geen student meer ben. Dit doet me pijn in mijn hart. Gelukkig is er nog onze Vereniging Oud Mercurius (VOM), maar jeetje wat ga ik Mercurius missen. Terecht dat we genomineerd zijn voor fietsclub van het jaar door de KNWU! Wat is een fijne fietsclub toch belangrijk voor het fietsplezier.
Aan een ieder:
Mocht je twijfelen bij een fietsclub te gaan. Zeker eens doen! Baat het niet, dan schaadt het niet. Of zoek eens wat fietsende mensen creëer zelf een groepje. Ga samen die avonturen aan en kijk er onder een het genot van een biertje/wijntje/sapje vooral ook samen op terug!
