Sinds ze naar Eindhoven is verhuisd en de Nijmeegse trainingen moet missen, rijdt Marjolijn elke dinsdagavond bij de Eindhovense Studenten Wielervereniging op een 420 meter lange wielerbaan. Saai? Absoluut niet!
Artikel gaat verder onder banners
Gravel, snert, trappist & vuurkorven:
- Zondag 9 maart 2025
- 60 of 90km prachtig gravel
- De Kempen en het Vlaamse grensgebied
- Cobbles '25 winterjack twv €69 optioneel €29
Het oneindige asfalt
Het asfalt zoeft onder me door. Zo’n twintig tot dertig paar wielen rollen over het gladde wegdek. Hier en daar hoor ik gehijg of een kraakje in een fiets als er aan gezet wordt. Er wordt geracet! En dat kan bijna zonder nadenken, want de oneindige weg is ons inmiddels zeer bekend. We razen als bezetene, telkens weer die bocht naar links door, achter elkaar aan. Ik tel de baantjes; nog één laatste ronde knallen en dan is het rust. De wielen zoeven minder hard, het gehijg neemt af en vrolijke stemmen gaan op. Rust. Tijd om even bij te kletsen met mijn clubgenoten tot onze trainer het tijd vindt voor een nieuw onderdeel. Zo wisselen gezelligheid en (samen) hard rijden elkaar af.
Die bikkel in het zwart-groen is onze eigen Robbert! Foto: Nico Brons Fotografie
De dinsdagtraining
Als ik mensen vertel dat we trainen op een wielerbaan wordt me vaak gevraagd of dat niet saai is. Dat leek me eerlijk gezegd ook voor ik bij Squadra Veloce kwam rijden. Niets is minder waar. Trainen op het baantje is afwisselend, handig en uitdagend. Elke keer weer dat baantje rond met twee bochten naar links geeft een bepaalde zekerheid. De te rijden weg is bekend, nu kan de focus op techniek, hard rijden of leerzame spellen.
De trainer bouwt de anderhalf durende trainingen zo op dat er plek is voor allerlei oefeningen. Intervaltraining worden afgewisseld met spellen ter verbetering van techniek, of sprinttrainingen. Vaak sluiten we de training af met een wedstrijdje waarbij weer een ingenieus idee bedacht is waardoor de minder snelle rijders ook kans op de overwinning maken. En dan ploffen we op het terras om echt goed bij te praten met een welverdiend biertje of chocomel (goed vanwege de eiwitten!).
Qom aanvallen
Een wielerbaan is geen baantje als er geen segment ligt om de KOM of QOM te pakken. Mijn record staat momenteel op 32 seconden. De snelste man heeft een tijd van 28 seconden en de snelste twee dames staan op 31 seconden. Nog 1 seconden eraf dus. Een uitdaging van jewelste, want ik heb nu af en toe al zo retehard gereden, dat ik me afvraag of het nog wel sneller kan. Mijn winst valt nog te behalen in de bochten. De keren dat ik maximaal rijd over de baan moet ik steeds in de bocht even stoppen met trappen of iets wijder uitrijden omdat ik bang ben dat ik met mijn trapper tegen de grond kom. Iets wat kan gebeuren bij een snelheid hoger dan 50km/u en iets wat ik al een keer gezien heb bij een clubgenoot. Die liet werkelijk sterretjes over de wielerbaan gaan. Maar mocht ik mijn bochtentechniek nog kunnen verbeteren en de rechte stukken net wat harder aanzetten, dan ga ik ooit die QOM nog zijn. Overigens is deze prestatie ook niet slecht. Ik sta redelijk hoog in het klassement op een gedeelde plaats met heel veel snelle rijders, waaronder ook Cobbles mede-oprichter Robbert.
Sebastiaan Brons doet een gooi naar het uurrecord. Foto: Nico Brons Fotografie
Wedstrijdjes
De baan leent zich uitstekend om wedstrijden te rijden met onderdelen als de afvalkoers, vliegende ronde, puntenkoers, sprinttoernooi en keirin. Het handige is dat je geen weg hoeft af te sluiten. Ook tijdritten worden georganiseerd zoals de 10 ronden wielerbaan of zelfs de 100 ronden wielerbaan. Dan staat er op het baantje ook nog een uurrecord die nog af en toe door een held aangevallen wordt. Zo viel mijn vriend vorig jaar succesvol het uurrecord aan. Elke ronde stonden wij daar langs de kant de tijd bij te houden en eventueel aan te geven dat hij voor of achter op schema lag. Een uur lang hetzelfde rondje draaien… Dat is mij iets te heftig. Ik houd het voorlopig bij de afwisselende trainingen en hoop dat de trainer weer snel een onderdeel bedenkt waarbij de condities optimaal zijn. QOM maar op!