Waarom je de wielercode niet serieus moet nemen

De wielercode. Voor velen is ie heilig, anderen hebben er nog nooit van gehoord. Vandaag nemen we de wielercode onder de loep en zeiken we hem eens lekker af. Heiligschennis?

In ons koude kikkerlandje hebben we het maar goed met z’n allen. Hoe dit komt? Nederlanders houden van klagen! Omdat iedereen constant overal over klaagt, maken we dingen beter. Dat ik zelf van een goed potje klagen hou, is dan ook niet meer dan logisch. Deze column is hiervoor de perfecte oplossing: hiermee kan ik genadeloos allerlei dingen de grond in boren. Vandaag klaag ik over de wielercode.

De wielercode

De wielercode is een aantal regels, sommige geschreven en andere ongeschreven, waar wielrenners zich aan dienen te houden. De geschreven wielercode, ook wel ‘de regels’, is voor het eerst ontwikkeld door Velominati. Omdat niet iedereen Engels kan lezen, besloot Hetiskoers hun eigen versie in het Nederlands te publiceren.

Van origine ben ik een mountainbiker, dus heb ik misschien wat minder op met de wielercode dan anderen op dit blog. Zo weet ik dat bijvoorbeeld medebloggers Nol van Loon en Robbert de Bruijn hem min of meer heilig hebben verklaard. Zij zouden de wielercode graag op de UNESCO cultureel erfgoed lijst zouden zien. Mocht je dat zelf graag willen doen, kan dat hier.

De eerste aanvaringen

Ik ben voor het eerst in aanraking gekomen met de wielercode toen ik van Schijndel naar Tilburg verhuisde en bij studentenwielervereniging De Meet lid werd. Ik ging vrijwel direct bij het bestuur. Mijn taak was om mountainbiken een plek binnen de vereniging te geven, want TSWV de Meet is al sinds 1978 een échte wielervereniging. Mijn eerste aanvaringen met de wielercode volgden snel. Ik hoorde menig commentaar over de kleur of hoogte van andermans sokken, de kleur van andermans fietsen, de grootte van andermans bidons en nog veel meer. Blijkbaar is dit dus echt een ding onder de wielrenners.

Sokhoogte is een belangrijke discussie in het wielrennen (foto: Ten Speed Hero)

Laat het zeiken beginnen: onpraktisch

Na mijn vage kennismaking met de wielercode besloot ik zelf het internet op te gaan. Na wat kort ge-Google kwam ik al snel bij de wielercode uit. Wat een onmogelijk stel regels zeg. Ik denk dat er nog geen handvol fietsers in Nederland zijn die zich aan alle regels houdt. Ik hou het graag leuk en praktisch en ik denk velen met mij. Enkele voorbeelden uit de code:

• Een fietspomp zal nooit aan het frame bevestigd worden.
• Een bidon zal maximaal een inhoud van 0,5 liter hebben.
• Nooit zal je fietsen met opgerolde mouwen.

Je moet al zoveel meenemen, laat me die pomp lekker naast m’n bidon verschuilen. Dat kan omdat ik een bidon van 0,75 liter heb! Ik heb dorst tijdens het fietsen en niet op elk landweggetje of bospad staat een handig kraantje. Daarnaast maakt aerodynamica niet zoveel uit als je geen wedstrijden rijdt of als je niet per se boven de 35 km/u gemiddeld wilt rijden.

Mountainbikers nemen het vaak wat minder serieus met de bidongrootte

Verwarring

Soms is de wielercode zelfs verwarrend. Hetiskoers zegt “sokken zijn wit en niet te lang”, terwijl Velominati beweert dat sokken elke kleur kunnen hebben, als je maar zorgt dat de kleur overeenkomt met die van je broek of shirt. Dat klinkt al veel logischer.

Budgetbommen

Sommige dingen zijn wel logisch, maar niet erg budgetvriendelijk:

• Mountainbikeschoenen en –pedalen hebben hun plaats: op een mountainbike.

Zoals ik al zei, op zich logisch, maar niet erg budgetvriendelijk. Als arme student had ik geen geld om twee paar schoenen te kopen. Ik was al lang blij dat ik een mountainbike en een racefiets had staan! Mocht ik nog ooit veel geld over hebben en ik wil wat gesoigneerder in het zadel zitten, kan ik alsnog besluiten nieuwe schoenen te kopen.

Positieve haat

Naast onpraktische en verwarrende regels, staan er ook positieve dingen in. Zo kan ik wel genieten van de haat richting Fransen. Moeten ze maar niet zoveel staken. Ook de regels over wielerbier kan ik uitermate waarderen:

• Drink Tripels, don’t ride triples.
• Na het fietsen zal men Belgisch bier drinken.

Bier drinken en fietsen gaat al heel lang hand in hand

Tot slot

Er staan dan misschien wat positieve dingen in de wielercode, maar enige zeikerij is wel op zijn plaats. Met name Hetiskoers is wat doorgeslagen in hun regelgeving. Natuurlijk moet iedereen voor zichzelf bepalen in hoeverre je de wielercode serieus neemt. Als je er veel plezier uit haalt, print hem uit en leg hem op je nachtkastje in plaats van de bijbel! Neem je het net als ik liever wat minder serieus? Volg dan mijn eigen code: de toercode! Er is maar één regel: doe waar je blij van wordt. Dan blijf je net als ik van het fietsen genieten.

Meer Cobbles

Ben je nog niet uit-gecobbled? Lees dan over de man die de schoonheid van de koers in één zin samenvat. De kopmannen, de knechten, het geploeter, je vind het hier. Of lees over de tien herkenbare dingen als je een relatie hebt met een mountainbiker of een wielrenner. Hoeveel herken jij er?