Wat een goed idee, doping legaliseren! Het is stom dat het nog steeds verboden is. Als we het legaliseren, gaat iedereen het gebruiken. Dat maakt de sport veel eerlijker! Dit goede idee kwam twee maanden geleden in mij op. Het begon allemaal in een in een gezellig bruin café in Nijmegen.
Artikel gaat verder onder banners
Kroegpraat
We zaten met z’n drieën. Er was Belgisch bier, er waren nootjes en door de speakers schalde een Volendamse volkszanger. Terwijl de alcohol langzaam onze hersenen veroverde begonnen wij een geladen discussie. De vraag die centraal stond was: hoe kan wielrennen eerlijker worden? Vele ideeën kwamen ter tafel. Een Duvel en Vedett later was het zo ver! Het woord dat niet genoemd mag worden, werd uitgesproken! Ik heb het over doping. We schrokken er allemaal een beetje van! Er werd zelfs voorgesteld om het te legaliseren! Waar zou dit alcoholrijke gesprek toch eindigen?
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]De doping discussie
Legaliseren, dat moeten we gaan doen. Het legaliseren van doping lost namelijk veel problemen op.
Ten eerste wordt de discussie over wat wel en wat geen doping is de wereld uit geholpen. Door deze discussie is het dopingbeleid nu onmogelijk te handhaven. De dopingcontroleurs zien door de bomen het bos niet meer. Ze weten niet meer waar ze op moeten controleren.
Ten tweede is het beleid niet te handhaven omdat sommige doping nauwelijks op te sporen is. Hierdoor zijn uitkomsten vaak twijfelachtig. Denk maar eens aan Alberto Contador. In 2012 is hij geschorst voor het gebruik van Clenbuterol. Bij een dopingcontrole in 2010 vonden de controleurs wel 50 picogram Clenbuterol. 50 picogram! Dat is 50 miljoenste van een miljoenste gram! Dat zal meer dan een miljard keer minder zijn dan de hoeveelheid alcohol die in onze bloedbaan zat. De uitkomst van deze dopingcontrole is gewoon twijfelachtig.
Ten derde schijnt dat vroeger een handjevol wielrenners met doping “vergiftigd” is door de concurrent of door het eten van vervuilde voedingsmiddelen. Zo’n vergiftiging betekent een jarenlange schorsing. Dat moet je niet willen. Dit maakt sporters angstig en wantrouwend.
Ten vierde besparen wielerbonden enorme kosten als doping wordt gelegaliseerd. Zo kosten de dopingcontroles tijdens Tour de France ieder jaar ongeveer 700.000 euro. 700.000 euro die door één simpele maatregels bespaard kan worden!
Dan tot slot: bij medische doping heb ik het idee dat de coureurs het in elk geval nog enigszins “zelf” doen. Dit in tegenstelling tot mechanische doping. Met alle ontwikkelingen op dit gebied lijkt de wielersport helemaal naar z’n grootje te gaan. Als we op deze manier verder gaan gaat het er straks om wie de beste elektrische fiets heeft in plaats van wie het hardste getraind en het meeste talent heeft.
De kater komt later
‘’Biepbiepbiep’’, de wekker ging. Wat een hoofdpijn! Wat een kater! En wat voor een onzin is er gister uit mijn mond gekomen! Ik moet echt minder drinken. Ik wil helemaal niet dat doping wordt gelegaliseerd. Ik ben tegen doping. Ik ben een sporter en zoals vele sporters heb ik een hekel aan doping. Doping moet de wereld uit, het maakt meer kapot dan je lief is!
